“Modern dünya oyunun, düşlemlemenin yer aldığı sahnenin dışında kendimize yakıştırdığımız kimlikleri seyrettiğimiz ya da seyre sunduğumuz sahte sahneler de yarattı. Buralarda oynananları izlemekle o kadar meşgulüz ki gözümüzün önündeki birçok toplumsal trajediyi bile yalnızca ‘seyretmekle’ yetinebiliyoruz. Belki de izlediğimiz sahneleri genişletmemiz, daha aktif roller oynamamız gerekiyordur. Freud, Birinci Dünya Savaşı’nın başlangıcından yaklaşık altı ay sonra kaleme aldığı ‘Savaş ve ölüm üzerine düşünceler’de edebiyatın, kurgunun, tiyatronun insan ruhsallığı için öneminden bahsederken şöyle yazar: ‘Kurgu dünyasında, arzuladığımız birçok yaşamı tek bir yaşamda buluruz. Belli bir kahramanla özdeşleşerek ölürüz ama ondan daha uzun yaşarız ve hiç zarar görmeden bir sonraki kahramanla yeniden ölmeye hazır oluruz.’ Bu açıdan sanatın sahnede bizi bize anlatmasına hem bireysel hem toplumsal boyutta ihtiyacımız var. Biz de bu sayımızı planlarken bu çok geniş yelpazenin sahnesinde düşünen, düşündüren, hayal eden ve hayal ettiren yazılara yer verme niyetiyle yola çıktık. Umuyorum keyifle okursunuz.” –Editör’den

DOSYA: SAHNE

Sahneden Divana Can Sıkıntısı – M. Banu Büyükkal

Anneliğin Sahne Arkası: Karanlık Kız Filmi Üzerine – Deniz Arduman Kırcalı

Zihnimin Özel Tiyatrosu: Babamı Kim Öldürdü? Üzerine Bir İnceleme – Tuğba Kocaefe

Bu Yıldızlı Gökler Ne Zaman Başladı Dönmeye? Gagarin‘in Sahnesi – Işıl Ertüzün, Yavuz Erten (Söyleşi)

Psikanalizin Türkiye Sahnesi: Türkiye Psikanaliz Tarihi – Hakan Kızıltan

Psikozda Sahne – İdil DönmezModa’da Bir Sahne – Meral Erten, Sinan Tınar (Söyleşi)

Bir Oyuncunun Psikolojik Doğumu: “Evini Arayan Mavi Kız” – İnanç Sümbüloğlu

Sahneye Geri Dönenler: Seza Sinanlar Uslu ile Söyleşi – Işıl Ertüzün

DOSYA DIŞI

İlk Bakışta Aşk ve Sonrası – Ceren Korulsan

Oidipus ve Kötü Nesneler – Yusuf Atabay