Hareketli İmgeler
Psike İstanbul Psikanaliz Kitaplığı – İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları
Hareketli İmgeler
Filmler Üzerine Psikanalitik Yansımalar
Yazar : Andrea Sabbadini
Avrupa Psikanalitik Film Festivali Direktörü ve Uluslararası Psikanaliz Dergisi’nin film bölümü editörü olan Andrea Sabbadini bu eserinde filmleri psikanalitik açıdan yorumlayarak anlaşılmasını hedeflerken onlarca filmi ele almaktadır. Filmleri sadece eğlence aracı olarak değil, karakterlerini, ruhsal eğilimlerini, öykülerini ve hikâyelerini keşfetmek ve anlamak için aydınlatıcı bir eser olan Hareketli İmgeler: Filmler Üzerine Psikanalitik Yansımalar, terapistlerin ve araştırmacıların olduğu kadar sinemayla ilgilenen herkesin ilgisi çekecektir.
Sonuçta mesele sinemanın psikanaliz için veya psikanalizin sinema için potansiyel değerini öncelemek değil, onlara yapay bir ayrışma dayatmadan bu iki yaklaşım arasında yaratıcı bir gerilimi muhafaza etmektir.
(…)
Muhtemelen rahatsız edici bir şekilde sakinleştirici nitelikteki çınlayan zilleri olan atlı araba, ekrana yansıtıldığını gördüğümüz her şeyin ta başından beri bir rüya olduğunu göstermektedir; bu, düşlem ve gerçek, arzu ve arzunun doyumu gibi birbirlerinin varoluş nedenidir ve her zaman birleşmiş haldedir. Ve böylesi sanat eserleri, örneğin iyi bir film, en nihayetinde birbirinden ayırt edilemez olduklarını bize hatırlatma işlevine sahiptir.
(…)
Şimdi bize “Nedir?” sorularını sorduran bu merak oldukça haklı da görünüyor. Aslına bakılırsa bazı insanları film yapmaya yönelten, diğerlerine izlettiren şey meraktır. Bazı insanları psikanalist olmaya yönelten, diğerlerini de divana uzandıran şey meraktır. Ve yine, merak yüzünden bazıları psikanaliz ve sinema arasındaki karmaşık ve büyüleyici ilişki üzerine düşüncelerini yazmaya kapılırken, diğerleri de onları okumaya kapılmış olabilir.
Andrea Sabbadini
Hareketli İmgeler’de Sabbadini beyazperdeden izleyiciye yansıtılanları psikanaliz deneyiminin ve kuramının sağladığı bir perspektifle yorumluyor; sinema sanatı içinde gelişen değişik akımlara yer vermesinin yanı sıra, film incelemelerini mitolojik öykülerle harmanlıyor, resim sanatının ve müziğin izlerini duyumsuyor ve içimizde değişik imgeleri harekete geçirerek zenginleşmemizi katkıda bulunuyor. Hareketli İmgeler, çocukluktan, erişkinliğe evrilen süreçte insanın iç dünyasının sinemada nasıl temsil edildiğini betimliyor; bu süreçte, sinemada “gölgelerin ve ışıkların birbirini tamamlaması” gibi, insanın karanlık ve aydınlık yönlerinin de birbirini tamamladığını ortaya koyuyor ve sinemayla psikanaliz arasında bir köprü olma işlevini başarıyla yerine getiriyor.
Özden Terbaş